കഥകളിക്ക് സാഹിത്യരൂപം ഉണ്ടോ..?

കേരളത്തിൻറെ സ്വന്തം കലാരൂപമാണ് കഥകളി. കേരള സംസ്കാരത്തെ ഏറ്റവുമധികം വിശേഷിപ്പിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ചിഹ്നവും കഥകളിയുടെതാണ്. പച്ച, കത്തി, കരി, താടി, മിനുക്ക് എന്നീ അഞ്ചു വേഷങ്ങളിൽ അരമണിക്കൂർ മുതൽ ഒരു മണിക്കൂർ വരെ ദൈർഘ്യമുള്ളതാണ് കഥകളി.

ഇന്ന് അമ്പലങ്ങളിലും, കലോത്സവ വേദികളിലും മാത്രമാണ് കഥകളി കണ്ടുവരുന്നത്.വേഷവിധാനത്തിലേയും ,പരിശീലത്തിലെയും ബുദ്ധിമുട്ടുകളാണ് ഇതിന് പ്രഥമ കാരണം. സ്ത്രീക്കും ,പുരുഷനും ഒരുപോലെ അവതരിപ്പിക്കാൻ പറ്റുന്ന കഥകളിയിൽ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ചാണ് വസ്ത്രം നിശ്ചയിക്കുന്നത്.പിന്നണി ഗായകരുടെയും,ഉപകരണങ്ങളുടെയും  സഹായത്തോടെ നടീനടന്മാർ മുദ്രകളിലൂടെയും, അഭിനയത്തിലൂടെയും കഥ വ്യക്തമാക്കുന്നു. കഥകളിയുടെ ഉറവിടം ഇന്നും അജ്ഞാതം ആണെങ്കിലും ക്ഷേത്രകലകൾ ആയ കൂടിയാട്ടം, തെയ്യം എന്നിവയ്ക്ക് ഇതുമായി സാമ്യമുണ്ട്.ആട്ടക്കഥയാണ് കഥകളിയുടെ സാഹിത്യരൂപം. ഒരു സിനിമയ്ക്ക് തിരക്കഥ എന്നു പറയുന്നത് പോലെയാണിത്. 

പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലാണ് ആട്ടക്കഥയുടെ ഉത്ഭവം. ആദ്യകാല ആട്ടകഥകൾ രാമായണത്തിലെ എട്ടുകഥകൾ ആണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഇതിനെയാണ് 'രാമനാട്ടം' എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. കോട്ടയത്ത് തമ്പുരാൻ ആണ് ഇത് രചിച്ചത്. ഭാഗവതം, കല്യാണസൗഗന്ധികം, കിർമ്മീരവധം, കാലകേയവധം എന്നിവയാണ് തമ്പുരാൻറെ മറ്റ് കഥകൾ.അതിനുശേഷം ഉണ്ണായിവാര്യരുടെ നളചരിതം ആട്ടക്കഥയാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ പ്രശസ്തിയാർജിച്ചത്. നൃത്തത്തിനും, അഭിനയത്തിനും കല എന്നതാണ് ആട്ടക്കഥയുടെ അർത്ഥം. 'നളപാകം', 'കഥയറിയാതെ ആട്ടം കാണുക'

എന്നിവയെല്ലാം കഥകളിയുടെ ബാക്കിപത്രങ്ങളായ പ്രയോഗങ്ങളാണ്.